Mazandaran Animal & Aquatic Feed خوراک دام و آبزیان مازندران

شرکت خوراک دام و آبزیان مازندران
ساری، کیلومتر 5 جاده ساری به نکا
کوی رودکی، 200 متری جنوب جاده

ph: +98 (0)11 33434402-3
fax: +98 (0)11 33434404
alt: +98 (0)11 33435488-98
mail@manaqua.com

افزایش تعداد دوره های غذایی در جوجه های گوشتی

تهیه و تنظیم: مهندس محمدرضا سیدی

(مشاور تغذیه طیور شرکت خوراک دام و آبزیان مازندران)

مقدمه:

احتیاجات جوجه های گوشتی به مواد مغذی، مخصوصاً پروتئین و اسیدهای آمینه بسیار تحت تأثیر سن قرار می گیرد. بنابراین سن و میزان رشد جوجه های گوشتی تعیین کننده زمان شروع یک جیره است. در این صورت تأثیر یک جیره در بدن بیشتر و راندمان استفاده از آن بهتر خواهد شد.

جیره های سه دوره ای (آغازین، رشد و پایانی) همواره قسمتی از احتیاجات غذایی جوجه های گوشتی را در اوایل هر دوره بی پاسخ گذاشته و باعث کاهش حداکثر رشد در اوایل هر دوره خواهد شد. از طرف دیگر در اواخر هر دوره تغذیه بیش از حد نیاز (Excessive feeding) صورت می گیرد که نه تنها باعث افزایش هزینه تولید می شود، بلکه آلودگی محیط زیست را نیز به دنبال خواهد داشت.

با افزایش تعداد دوره های غذایی و تأمین دقیق احتیاجات جوجه های گوشتی می توان تا حدودی بر این مشکلات غلبه کرد

افزایش دوره های غذایی جهت افزایش راندمان تولید

تقسیم دوره های پرورش به چندین دوره با فاصله زمانی کوتاه تر و با توجه به وزن بدن، به تولیدکنندگان این اجازه را می دهد که جیره هایی را تنظیم کنند که نزدیک تر و متناسب تر با احتیاجات پرنده باشد. اگر بخواهیم از افزایش تعداد دوره های غذایی بهره بجوئیم باید جیره ها را طوری بالانس کنیم که حداقل احتیاجات پرنده تأمین شود. در این صورت با کاهش پروتئین جیره در حد چشمگیر ازت کافی برای سنتز اسیدهای آمینه فراهم خواهد شد و علی رغم کاهش در پروتئین و اسیدهای آمینه هیچگونه اثرات منفی در رشد و ضریب تبدیل دیده نخواهد شد.

با در نظر گرفتن احتیاجات پروتئین در طیور گوشتی، افزایش تعداد دوره های غذایی با توجه به تغذیه منطبق بر احتیاجات طیور، می تواند روی ضریب تبدیل خوراک به گوشت مؤثر باشد.

تغذیه با پروتئین کمتر از حد نیاز (تغذیه ناقص) باعث می شود تا جوجه ها برای جبران این کمبود و تأمین اسیدآمینه محدودکننده موردنیاز، با افزایش دادن مصرف خوراک انرژی بیشتری دریافت نموده و در نهایت چربی بیشتری در بدن ذخیره نمایند. علاوه بر آن کاهش حداکثر توان تولیدی، کاهش بازده خوراک وکاهش پروتئین و رطوبت لاشه را نیز به دنبال دارد. از طرف دیگر تغذیه بالاتر از احتیاجات حتی زمانی که جیره از لحاظ تمام اسیدهای آمینه ضروری متعادل باشد منجر به کاهش رشد، کاهش ذخیره چربی و افزایش مقدار اسید اوریک خون می شود. از آنجایی که برای سنتز اسید اوریک مقداری انرژی موردنیاز است بنابراین اثر جیره های حاوی پروتئین بیش از حد نیاز بر کاهش چربی لاشه ممکن است به دلیل مصرف بیشتر انرژی برای دفع ازت مازاد بر نیاز بدن باشد. به علاوه کلیه ها نیز برای دفع مقادیر زیاد فرآورده های نهایی متابولیسم ازت متحمل استرس بیشتری می گردند که یکی از علائم آن تورم و بزرگ شدن غدد فوق کلیوی و افزایش آدرنوکورتیکو ستروئیدها است

افزایش دفع ازت به نوبه خود بر میزان گاز آمونیاک متصاعد شده در سالن های مرغداری می افزاید. از طرفی افزایش مصرف آب به منظور دفع اسید اوریک اضافی، منجر به مرطوب شدن بستر می گردد که سبب بروز مشکلاتی از قبیل شیوع کوکسیدیوز در گله و عوارض تنفسی به علت وجود مقادیر بالای گاز آمونیاک در سالن می گردد

افزایش دوره های غذایی جهت کاهش آلودگی محیط زیست

هنگامی که مواد مغذی بیش از حد نیاز تغذیه شوند آلودگی محیط زیست را به همراه خواهند داشت. مواد و اجسامی که به عنوان مدفوع به محیط افزوده
می شوند در زیبایی و کیفیت فیزیکی محیط تأثیر منفی می گذارند. با افزایش دوره های غذایی می توان مقادیر مواد مغذی خوراک (N، P و ...) و مواد دفعی طیور (CH₄,Co₂,No₂, No,H₂S,NH₃) را کاهش داد.

میزان ترکیبات مواد تازه دفع شده از طیور به طور قابل توجهی مربوط به مواد اصلی تشکیل دهنده جیره می باشد و روش های مدیریت تغذیه می تواند در راندمان عملکرد مواد تغذیه شده توسط طیور مؤثر باشد. اگرچه ممکن است با این روش تفاوتهای اندکی در ازت دفع شده نسبت به هر پرنده رخ دهد، اما هنگامی که برای میلیاردها پرنده در سال در نظر گرفته شود به کاهش چندین تن گاز آمونیاک در سال منجر خواهد شد

دوره های غذایی و ارتباط آن با عملکرد اقتصادی

دوره های غذایی یکسری جیره های متوالی است که به دنبال آن کاهش در پروتئین خوراک یا اسیدهای آمینه برای تأمین احتیاجات وابسته به سن و وزن طیور رخ می دهد. بنابراین هر نوع کاهش در مقدار پروتئین و اسیدهای آمینه بدون عملکرد منفی در رشد و بازدهی، باعث افزایش سود اقتصادی خواهد شد.

در برخی از کشورهایی که فرآوری قطعات لاشه انجام می شود، وزن سینه اهمیت فراوانی دارد و جوجه های گوشتی به منظور به دست آوردن وزن بیشتر مدت طولانی تری پرورش می یابند. در این هنگام نیاز به افزایش فازهای غذایی بیشتر از هر زمان دیگری احساس می شود. پر واضح است که اگر مرغدارانی بخواهند سود اقتصادی بیشتری ببرند باید روش سنتی و مرسوم را کنار بگذارند و دوره پایانی با چند فاز غذایی را جایگزین آن کنند